De Peruaans-Japanse wetenschapper Marino Morikawa heeft met behulp van nanotechnologie de vervuilde meren van El Cascajo in slechts 15 dagen schoongemaakt.
Hoe nanotechnologie een vervuild meer in Peru redde
Marino Morikawa, een Japans-Peruaanse wetenschapper, heeft een nano-zeefsysteem uitgevonden, dat bestaat uit balletjes die 10.000 keer kleiner zijn dan de belletjes in een frisdrankdrankje. Wanneer zij naar de oppervlakte drijven binden de virussen en bacteriën zich vast aan de balletjes. De milieuwetenschapper ontwierp ook biologische filters van klei die verontreinigende stoffen aan de oppervlakte houden om door bacteriën te worden afgebroken. Morikawa’s poging was succesvol en opnieuw stromen trekvogels naar de El Cascajo meren op hun weg van Canada naar Patagonië. Interessant is dat de oplossing die voor dit proces wordt gebruikt, volledig organisch en zelfs eetbaar is.
Peruaanse wetenschapper Marino Morikawa, “liet vervuilde meren herleven”
El Cascajo, een ecosysteem van ongeveer 50 hectare in het district Chancay, ten noorden van Lima, begon zijn herstel in 2010 met twee uitvindingen die Morikawa bedacht met zijn eigen middelen en geld.
Het idee om de watergebieden te herstellen kwam van een telefoontje van Morikawa’s vader, die de wetenschapper vertelde dat El Cascajo, waar ze vroeger gingen vissen toen Marino nog een kind was, "in zeer slechte staat was," vertelde Morikawa aan EFE.
Marino Morikawa, die een graad in milieukunde heeft behaald aan de Japanse Tsukuba Universiteit, bezocht het moerasgebied en trof er een stortplaats voor rioolwater aan, omringd door een illegale vuilstortplaats waar trekvogels zich voedden. Het smerige moeras was bedekt met waterplanten, vertelde Morikawa aan Agencia EFE.
Morikawa ging op zoek naar een manier om de watergebieden te zuiveren zonder chemicaliën te gebruiken. Zijn eerste uitvinding was een micronobubbelsysteem, dat bestaat uit balletjes die 10.000 keer kleiner zijn dan die in een frisdrankdrankje en tussen de vier en acht uur in het water blijven.
De milieuwetenschapper ontwierp ook biologische filters met klei om niet-organische verontreinigende stoffen, zoals zware metalen en mineralen, tegen te houden die zich aan oppervlakken hechten en worden afgebroken door bacteriën.
In slechts 15 dagen leidde de inspanning tot een opleving van de watergebieden, een proces dat in het laboratorium zes maanden had geduurd.
" De natuur doet haar werk. Het enige wat ik doe is het een zetje geven om het proces te versnellen," zei Morikawa.
In 2013 was ongeveer 60% van het moerasgebied bevolkt door trekvogels, vooral Franklin meeuwen die El Cascajo als tussenstop gebruikten op hun route van Canada naar Patagonië.
Sindsdien heeft Morikawa, die heeft geholpen bij het herstel van 30 habitats over de hele wereld, zijn zinnen gezet op twee ecosystemen die kenmerkend zijn voor Peru, met het Titicacameer als prioriteit.
Bron: AgenciaEFE
Er werd alleen materiaal gebruikt dat in veel winkels verkrijgbaar is
Het micro-nanobubbelsysteem bestaat uit het inbrengen van microbubbels in de diepte van vervuild water die bacteriën en vervuilde micro-organismen aantrekken.
"Denk aan frisdrankbubbels," legt Morikawa uit. "Iedereen kan de bellen naar de oppervlakte zien stijgen. Stel je nu een bel voor die tienduizend keer kleiner is en onwaarneembaar voor het menselijk oog. Omdat hij zo klein is, is hij veel langzamer en doet hij er 5 tot 8 uur over om de oppervlakte te bereiken.
De micro-nanobell heeft een elektromagnetisch veld van positieve en negatieve ionen dat als een magneet werkt. Op weg naar het wateroppervlak trekt het virussen en bacteriën aan en vangt ze zo als in een spinnenweb."
Eenmaal aangetrokken door de ‘magneet’, kunnen de virussen en bacteriën zich niet meer verplaatsen en sterven. Maar in het geval dat de bubbels toch de oppervlakte bereiken, veranderen ze in gas en verdwijnen ze door straling en ultraviolette stralen.
De tweede methode die Morikawa gebruikte waren biofilters.
Een biofilter waar verschillende soorten micro-organismen zich op vasthechten en een biologische laag vormen die biofilm wordt genoemd. Deze trekt waterbacteriën aan en behoudt de goede soorten die bijdragen tot het behoud van microflora en bioremediatie.
Biofilters worden wereldwijd algemeen gebruikt bij de waterbehandeling, maar zij moeten worden aangepast aan de specifieke omstandigheden van het plaatselijke water. Voor zijn werk in Peru gebruikte Morikawa keramische biofilters die hij zelf maakte in plaatselijke pottenbakkerscursussen.
Hoewel het Marino zes maanden onderzoek kostte om het nanotechnologiesysteem te ontwikkelen, verliep de praktische toepassing relatief snel:
In slechts 4 maanden had hij het hele moerasgebied ontsmet. Ten minste 40 soorten trekvogels zijn teruggekeerd naar het meer van El Cascajo en 10 vissoorten bevolken het water opnieuw.
Bovendien gebruikte Morikawa alleen materiaal dat in elke bouwmarkt verkrijgbaar is. "Gebruik nooit een duur middel in een arm gebied, terwijl je het thuismateriaal kunt gebruiken", is een van zijn principes.
Bron: Tea-after-twelve.com
Als u meer details wilt weten, download dan deze PDF met meer informatie.
Hoe kan jij zuiniger omgaan met water?
Zoet water is essentieel voor onze planeet. Zoet water is van vitaal belang voor mens en dier - het moet zorgvuldig worden beheerd omdat er niet altijd genoeg is voor iedereen. Tot de zoetwatermilieus behoren rivieren, meren, watergebieden, beken en ondergrondse watervoerende lagen. Zij slaan het water op en reinigen het, dat van cruciaal belang is voor mens en dier. Maar we zijn onzorgvuldig omgesprongen met deze vitale hulpbron. Zoetwatermilieus zijn verkeerd beheerd, wat heeft geleid tot vervuiling, opdrogende rivieren en beschadigde habitats. Het WWF gelooft dat het mogelijk is om aan de zoetwaterbehoeften van zowel mens als natuur te voldoen - als water verstandig wordt beheerd. Daarom hier tips om zelf water te besparen.